Wbrew marketingowym sloganom i hasłom reklamowym nie istnieje produkt uniwersalny, który sprawdzi się w każdym przypadku. Dotyczy to też produktu, którym jest klej do płytek. Klej dobiera się pod kątem podłoża, miejsca montażu, formatu płytek, naprężeń, temperatury otoczenia i wielu innych czynników. Właśnie dlatego jego wybór powinien być dobrze przemyślany. 

Parametry klejów do płytek

Przyczepność kleju

Najważniejszą właściwością kleju jest jego przyczepność. Parametr ten dzieli kleje na dwie grupy: C1 i C2. W grupie C1 klasyfikowane są wszystkie kleje o przyczepności minimum 0,5 N/mm², natomiast w grupie C2 kleje o przyczepności minimum 1 N/mm². Często na opakowaniach klejów można spotkać się również z określeniem przyczepności rzeczywistej. Informacja ta podawana jest zwykle w przypadku klejów z wyższej półki cenowej.

Zaprawy klasy C1 z powodzeniem stosuje się na powierzchniach większości tynków i wylewek. Zaprawy C2 mogą być dodatkowo stosowane do takich podłoży jak: lastryko, okładziny ceramiczne, płyty OSB, płyty PVC zabrudzone starym klejem, powierzchnie wyjątkowo gładkie, wyjatkowo zabrudzone lub te o minimalnej nasiąkliwości.

Odkształcalność kleju

Odkształcalność to parametr określający w jakim stopniu utwardzony klej jest podatny na odkształcenia wynikłe z powodu powstawania naprężeń, pojawiających się między powierzchnią układania a płytkami. Pod względem odkształcalności kleje dzieli się na klasę S1 – odkształcanie w zakresie 2,5 – 5 mm, i klasę S2 – odkształcanie powyżej 5 mm.

Kleje klasy S2 stosowane są w miejscach narażonych na powstawanie dużych odkształceń, na ogół wywołanych czynnikami zewnętrznymi, takimi jak różnice temperatur oraz naprężenia mechaniczne. Wobec tego kleje odkształcalne mogą być stosowane do klejenia płytek na balkonach, tarasach, do ogrzewania podłogowego, na elewacjach, do kominków, na stropach drewnianych, płytach G-K czy ścianach działowych.

Samorozpływność

Właściwość zaprawy pożądana głównie w przypadku układania płytek wielkoformatowych oraz do mocowania płytek na nierównych podłożach. Dzięki samorozpływności klej rozlewa się równomiernie, szczelnie wypełniając każdą szczelinę w podłożu. W ten sposób wypiera powietrze i wodę z przestrzeni między kaflem a podłożem, co zapewnia pełne podparcie płytkom. Kleje samorozpływne ułatwiają poziomowanie płytek, a także poprawiają stopień ochrony przed uszkodzeniami kafli spowodowanymi uderzeniami i naciskiem.

Mrozoodporność

Klej sygnowany mianem mrozoodpornego jest odporny na długotrwałe działanie ujemnych temperatur bez zmian swoich właściwości. Mrozoodpornych zapraw klejowych należy używać do klejenia płytek na zewnątrz obiektów budowlanych – na tarasach, do elewacji, balkonów, a także wszędzie tam, gdzie płytki narażone są na temperatury poniżej zera, np. w mroźniach.

Podstawowe symbole określające rodzaje klejów do płytek

Na opakowaniach klejów możemy spotkać się z trzema oznaczeniami określającymi rodzaj zaprawy klejowej. Są to literki: C, D i R.

Kleje C

Kleje oznaczone literką C to produkty na bazie cementu. Są to najpopularniejsze kleje z powodzeniem stosowane na większości łatwych powierzchni. Przed aplikacją kleje cementowe należy rozrobić z wodą.

Kleje D

Literka D określa kleje dypresyjne, które dedykowane są układaniu płytek na powierzchniach pokrytych glazurą i na płytach K-G. Ten rodzaj zaprawy składa się z wypełniaczy mineralnych oraz spoin organicznych i nie wymaga rozrabiania z wodą.

Kleje R

Kleje określane literką R to produkty tworzone na bazie reaktywnych żywic syntetycznych oraz wypełniaczy mineralnych i organicznych. Ten rodzaj zaprawy stosowany jest do klejenia płytek na poliestrach, podłożach z materiałów syntetycznych, metalowych, na ceramice i polichlorku winylu.

Symbole określające cechy klejów do płytek

Na opakowaniach oraz w notach technicznych można spotkać się z enigmatycznymi literkami, które poza określaniem rodzaju kleju, informują użytkownika o cechach i właściwościach produktu. Poniżej przedstawiamy najważniejsze z tych symboli.

T – tiksotropia

Ta literka informuje o tym, że dany klej odznacza się zmniejszonym spływem. Właściwość tiksotropii jest pożądana w przypadku montażu płytek na ścianach. Maksymalny spływ to około 0,5 mm.

F – szybkie wiązanie

Kleje szybkowiążące dedykowane są do szybkiego i niewymagającego układania płytek, zwłaszcza podczas pracy w niższych temperaturach.

E – długi czas otwarcia

Ten rodzaj zapraw dłużej wiąże, przez co możliwe jest dokładniejsze wyrównywanie i poziomowanie płytek.

Cyfra 1

Cyferka określająca klej o standardowym czasie wiązania.

Cyfra 2

Cyferka określająca stopień danej właściwości, np. klej 2F będzie wiązał szybciej od kleju określanego literką F.